Ανδρομέδια Ελλάς

Πλανητικές θερμοπύλες

Category Archives: Υγεία

Η ομάδα αίματος προδιαθέτει τον οργανισμό για συγκεκριμένες παθήσεις

Το αίμα που κυλά στις φλέβες και τις αρτηρίες μας δεν μεταφέρει απλώς οξυγόνο στους ιστούς. Νέες έρευνες δείχνουν ότι, ανάλογα με την ομάδα στην οποία ανήκει, προδιαθέτει τον οργανισμό για συγκεκριμένες παθήσεις
 

Είναι δυνατόν η ομάδα του αίματός μας να μας προδιαθέτει για την ανάπτυξη μιας ασθένειας ή αντίθετα να μας προστατεύει από μια άλλη; Οι γιατροί είχαν παρατηρήσει τέτοιες συσχετίσεις από πολύ παλιά, αλλά παρέμεναν πάντοτε σχεδόν ανεκδοτολογικές. Κατά τη διάρκεια των τελευταίων ετών όμως σύγχρονες μέθοδοι γονιδιωματικής ανάλυσης, αλλά και κλασικού τύπου επιδημιολογικές μελέτες έχουν φέρει στο φως πληθώρα δεδομένων που συνηγορούν υπέρ της άποψης ότι η ομάδα του αίματός μας σχετίζεται με κάποιες ασθένειες, μεταξύ των οποίων και ο καρκίνος. Το πιο πρόσφατο παράδειγμα σύνδεσης ομάδας αίματος με ασθένεια προέρχεται από μελέτη αμερικανών επιστημόνων, αφορά τις καρδιοπάθειες και δημοσιεύθηκε στην έγκριτη ιατρική επιθεώρηση «The Lancet» (τεύχος 377, 2011, σελ. 383-392).

Ενα έμφραγμα, πολλά γονίδια
Η γενετική της στεφανιαίας νόσου και των εμφραγμάτων του μυοκαρδίου έχει αποδειχθεί δύσκολη υπόθεση για τους ερευνητές. Παρά το γεγονός ότι οι ασθένειες αυτές σαφώς ενέχουν μια κληρονομική συνιστώσα, η μεταβίβασή τους από γενιά σε γενιά δεν υπακούει στους νόμους του Μέντελ. Ετσι, οι ερευνητές θεωρούν ότι πρόκειται για πολυπαραγοντικές νόσους, για νόσους δηλαδή που προκύπτουν από την αλληλεπίδραση διαφόρων κληρονομήσιμων στοιχείων (διαφορετικές εκδοχές γονιδίων) μεταξύ τους, αλλά και με το περιβάλλον.

Ενα σχετικά νέο εργαλείο μελέτης πολυπαραγοντικών ασθενειών έχει προκύψει μετά την αποκωδικοποίηση του ανθρωπίνου γονιδιώματος: ονομάζεται μελέτη genome – wide association και πρακτικώς συνδέει την εμφάνιση ασθενειών με χαρακτηριστικές αλλαγές σε συγκεκριμένες θέσεις του γονιδιώματος. Βασικό πλεονέκτημα αυτών των μελετών είναι ότι δεν ξεκινούν από καμία υπόθεση. Ο ερευνητής δηλαδή δεν έχει μια υπόθεση την οποία προσπαθεί να αποδείξει, αλλά καλείται μετά το πέρας της μελέτης να δημιουργήσει την υπόθεση με βάση τα αποτελέσματα που θα προκύψουν από αυτήν.

Περιττό να πούμε ότι οι επιστήμονες που ασχολούνται ερευνητικά με την καρδιολογία έσπευσαν να αξιοποιήσουν το εργαλείο αυτό: εννέα διαφορετικές μελέτες που πραγματοποιήθηκαν την τελευταία δεκαετία εντόπισαν 14 γενετικές θέσεις, οι οποίες σχετίζονται με την ανάπτυξη της στεφανιαίας νόσου. Παρ’ όλα αυτά, οι γενετικές θέσεις που εντοπίστηκαν δεν μπορούν να εξηγήσουν περισσότερο από το 15%-20% της κληρονομικότητας της νόσου που αποτελεί πρώτο βήμα προς το έμφραγμα. Οι ειδικοί δεν αιφνιδιάστηκαν από το μικρό ποσοστό: ο δρόμος από μια κανονική αρτηρία ως το έμφραγμα είναι μακρύς και περιλαμβάνει μια σειρά παθολογικές διαδικασίες (από την αρχή σχηματισμού των αθηρωματικών πλακών, την αύξησή τους, τη ρήξη τους, τη θρόμβωση και τελικώς τη στέρηση οξυγόνου από τον καρδιακό ιστό). Είναι αναμενόμενο λοιπόν καθεμία από αυτές να έχει διαφορετική γονιδιακή ρύθμιση.

Το ΑΒΟ στην καρδιολογία
Αυτό ακριβώς θέλησαν να μελετήσουν ερευνητές του Πανεπιστημίου της Πενσιλβάνια: Είναι άραγε διαφορετικοί οι γενετικοί παράγοντες που προδιαθέτουν για τη στεφανιαία νόσο από αυτούς που προδιαθέτουν για το έμφραγμα; Προκειμένου να απαντήσουν σε αυτό το ερώτημα επέλεξαν προσεκτικά τους εθελοντές των οποίων το γονιδίωμα θα εξέταζαν και πραγματοποίησαν δύο μελέτες: στην πρώτη συνέκριναν ασθενείς με στεφανιαία νόσο με υγιείς εθελοντές (οι στεφανιαίες αρτηρίες των οποίων εξετάστηκαν με αγγειογραφία προκειμένου να διαπιστωθεί ότι όντως δεν έφεραν αθηρωματικές πλάκες), ενώ στη δεύτερη συνέκριναν ασθενείς με στεφανιαία νόσο που έπαθαν έμφραγμα με ασθενείς με στεφανιαία νόσο αλλά χωρίς έμφραγμα. Διαπίστωσαν ότι διαφορετικοί γονιδιακοί τόποι σχετίζονταν με την ύπαρξη αθηρωματικής πλάκας και διαφορετικοί με τα εμφράγματα: έτσι, η παρουσία μια συγκεκριμένης εκδοχής του γονιδίου ADAMTS7 προδιαθέτει για τη δημιουργία αθηρωματικής πλάκας, αλλά δεν σχετίζεται με τα εμφράγματα. (Οι ερευνητές εκτιμούν ότι η πρωτεΐνη που κωδικοποιείται από το γονίδιο ADAMTS7 πιθανότατα επιδρά στο μέγεθος των αθηρωματικών πλακών αλλά όχι στη σταθερότητά τους). Επίσης, διαπίστωσαν ότι το γονίδιο ΑΒΟ σχετίζεται με τα εμφράγματα σε ένα περιβάλλον αθηρωμάτωσης, χωρίς όμως να έχει σχέση με την αθηρωμάτωση αυτή καθαυτή. 

Σπάνια τα εμφράγματα στην ομάδα Ο
Οπως είναι γνωστό, όμως, το γονίδιο ABO καθορίζει τις ομάδες αίματος. Ειδικότερα, το γονίδιο κωδικοποιεί τη σύνθεση δύο πρωτεϊνών της τρανσφεράσης Α (α 1-3-Ν-ακετυλ-γαλακτοζαμυνίλο τρανσφεράση) και της τρανσφεράσης Β (α 1-3-γαλακτοζυλοτρανσφεράση), οι οποίες «ντύνουν» με σάκχαρα επιφανειακές πρωτεΐνες της επιφάνειας των ερυθρών αιμοσφαιρίων. Μια μετάλλαξη του γονιδίου έχει ως αποτέλεσμα να μη δημιουργείται λειτουργική τρανσφεράση και τα άτομα που τη φέρουν ανήκουν στην ομάδα αίματος Ο.

Η μειωμένη δράση γλυκοζυλοτρανσφεράσης σε άτομα της ομάδας αίματος Ο είχε ως αποτέλεσμα «τη μείωση του κινδύνου για έμφραγμα σε περιβάλλον στεφανιαίας νόσου, ενώ ταυτόχρονα προστάτευε ενάντια σε θρομβοεμβολή», όπως χαρακτηριστικά σημειώνεται στο άρθρο των αμερικανών επιστημόνων. Με άλλα λόγια, από την εργασία των ερευνητών του Πανεπιστημίου της Πενσιλβάνια προέκυψε ότι τα άτομα της ομάδας αίματος Ο είναι προστατευμένα από εμφράγματα σε σχέση με άτομα των άλλων ομάδων, ακόμη και αν έχουν εμφανίσει στεφανιαία νόσο.

Το να σχετίζονται οι ομάδες αίματός μας με τα εμφράγματα φαίνεται λογικό, δεδομένου ότι οι θρομβώσεις συμβαίνουν στο αίμα. Ωστόσο τα τελευταία χρόνια οι ομάδες αίματος εμφανίζουν συσχετίσεις με μια σειρά ασθενειών χωρίς να είναι προφανής η αιτιολογία. Ετσι, ο παγκρεατικός καρκίνος, ο γαστρικός καρκίνος, τα πεπτικά έλκη, ο επιθηλιακός καρκίνος των ωοθηκών, ο καρκίνος του δέρματος, αλλά και η υπογονιμότητα εμφανίζονται να έχουν σχέση με την ομάδα του αίματός μας. 

Ζωτικός ρόλος στο πάγκρεας
Ο συσχετισμός του καρκίνου του παγκρέατος με τις ομάδες αίματος δεν είναι καινούργιος: επιδημιολογικές μελέτες, οι οποίες καταδεικνύουν ότι τα άτομα της ομάδας αίματος Ο εμφανίζουν τη νόσο σε μικρότερα ποσοστά από τις υπόλοιπες ομάδες, υπάρχουν από τη δεκαετία του 1950. Ωστόσο μόλις τα τελευταία χρόνια κατέστη δυνατή η περαιτέρω διερεύνηση και επαλήθευση αυτού του φαινομένου. Στις 2 Αυγούστου 2009 αμερικανοί ερευνητές του Εθνικού Ινστιτούτου Καρκίνου δημοσίευσαν στην επιθεώρηση «Nature Genetics» άρθρο που επαλήθευε τις παλαιότερες μελέτες. Ειδικότερα, πραγματοποιώντας μια genome-wide association μελέτη, στην οποία αναζητούσαν ποικιλομορφίες στα γονιδιώματα 2.457 ασθενών με καρκίνο του παγκρέατος και 2.654 υγιών εθελοντών, διαπίστωσαν ότι όντως τα άτομα της ομάδας Ο είναι σχετικά προστατευμένα από τη νόσο σε σχέση με άτομα των υπόλοιπων ομάδων.

Μια δεύτερη μελέτη και πάλι αμερικανών επιστημόνων του Ινστιτούτου για τον Καρκίνο Dana-Farber προσδιόρισε ότι σε σχέση με άτομα της ομάδας Ο τα άτομα της ομάδας Α είχαν 32% περισσότερες πιθανότητες να εμφανίσουν καρκίνο του παγκρέατος, τα άτομα της ομάδας ΑΒ 51% περισσότερες πιθανότητες και τα άτομα της ομάδας Β 72% περισσότερες. Με δεδομένο ότι οι πρωτεΐνες που ντύνουν με σάκχαρα την επιφάνεια των ερυθρών αιμοσφαιρίων επιτελούν την ίδια λειτουργία και στα παγκρεατικά κύτταρα, η συσχέτιση της ομάδας αίματος και του κινδύνου εμφάνισης της νόσου δεν είναι αξιοπερίεργη.

Ωστόσο οι ερευνητές εκτιμούν ότι τα προαναφερθέντα ευρήματα δεν είναι τόσο σημαντικά ώστε να χρησιμοποιηθεί η ομάδα αίματος ως προγνωστικός δείκτης εμφάνισης της νόσου. Η αληθινή τους αξία έγκειται στο γεγονός ότι δείχνουν στους επιστήμονες ποιες ερευνητικές οδούς πρέπει να ακολουθήσουν για να διαλευκάνουν την αιτιολογία της νόσου. Προς το παρόν, πάντως, οι αμερικανοί ερευνητές τονίζουν ότι αποτελέσματα σαν και αυτά, όσο και αν δείχνουν ενδιαφέροντα, δεν είναι αρκετά για να αποδείξουν μια αληθινή σχέση μεταξύ της ομάδας αίματος και του καρκίνου του παγκρέατος. Πιθανότατα, λένε, το γονίδιο ΑΒΟ δεν είναι παρά ένας δείκτης για την παρουσία άλλων γονιδίων στην ίδια γειτονιά, που συνδέονται αμεσότερα με αυτό το είδος καρκίνου και… περιμένουν να ανακαλυφθούν.

 Πιο ευάλωτο δέρμα
Αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου του δέρματος και ειδικότερα βασικοκυτταρικό και ακανθοκυτταρικό καρκίνο του δέρματος εμφανίζουν τα άτομα της ομάδας αίματος Ο, σύμφωνα με μελέτη ερευνητών του Πανεπιστημίου Χάρβαρντ. Αντίθετα, το μελάνωμα, η επιθετικότερη μορφή καρκίνου του δέρματος, δεν φάνηκε να σχετίζεται με τις ομάδες αίματος. Οι αμερικανοί ερευνητές μελέτησαν δεδομένα που αφορούσαν 70.650 γυναίκες και 24.820 άνδρες, οι οποίοι παρακολουθήθηκαν ιατρικά για δεκαετίες (οι γυναίκες ήταν νοσοκόμες και οι άνδρες προσωπικό νοσοκομείων). Κατά τη διάρκεια της μελέτης 685 άτομα εμφάνισαν μελάνωμα, 1533 ακανθοκυτταρικό καρκίνο του δέρματος και 19.860 βασικοκυτταρικό καρκίνο του δέρματος. Χρησιμοποιώντας μαθηματικά μοντέλα που επιτρέπουν τον υπολογισμό του κινδύνου οι αμερικανοί ερευνητές διαπίστωσαν ότι τα άτομα που δεν ανήκαν στην ομάδα Ο είχαν 14% μικρότερο κίνδυνο εμφάνισης ακανθοκυτταρικού και 4% μικρότερο κίνδυνο εμφάνισης βασικοκυτταρικού καρκίνου. Τα αποτελέσματά τους δημοσιεύθηκαν στη διαδικτυακή επιθεώρηση «PlosOne» και, όπως τονίζεται στο άρθρο τους, θα απαιτηθεί περαιτέρω έρευνα προκειμένου να καθοριστούν οι μηχανισμοί μέσω των οποίων οι ομάδες αίματος επιδρούν στην εμφάνιση των εν λόγω καρκίνων του δέρματος.

 Εμπλοκή και στις ωοθήκες
Από τον ίδιο πληθυσμό γυναικών (τις νοσοκόμες που έλαβαν μέρος σε εκτενή επιδημιολογική μελέτη) αντλήθηκαν τα δεδομένα που αφορούν τον συσχετισμό του επιθηλιακού καρκίνου των ωοθηκών και των ομάδων αίματος. Ειδικότερα, μεταξύ 49.153 γυναικών που παρακολουθήθηκαν για μία δεκαετία 234 ανέπτυξαν καρκίνο των ωοθηκών. Οι αμερικανοί ερευνητές που πραγματοποίησαν τη μελέτη χρησιμοποίησαν κατάλληλα μαθηματικά μοντέλα για να υπολογίσουν τον κίνδυνο εμφάνισης της νόσου με βάση την ομάδα αίματος των ασθενών. Σύμφωνα με το άρθρο τους, το οποίο δημοσιεύθηκε τον περασμένο Ιανουάριο στην επιθεώρηση «International Journal of Cancer», «η παρουσία του αντιγόνου Β σχετίζεται θετικά με την εμφάνιση καρκίνου των ωοθηκών, ενώ η ομάδα αίματος Α δεν έδειξε παρόμοια συσχέτιση. Πιο εκτεταμένες έρευνες απαιτούνται για την επιβεβαίωση της συσχέτισης, αλλά και για να διερευνηθούν οι μηχανισμοί μέσω των οποίων η ομάδα αίματος μπορεί να συμβάλει στον κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου των ωοθηκών». 

Εμμεσος ρόλος στο γαστρεντερικό
Μια μελέτη διάρκειας 35 ετών, στην οποία αξιοποιήθηκαν δεδομένα που αφορούσαν 1.089.022 άτομα, πραγματοποιήθηκε από σουηδούς ερευνητές του Ινστιτούτου Καρολίνσκα προκειμένου να εξετασθεί η πιθανή σχέση της ομάδας αίματος με τον γαστρικό καρκίνο και τα πεπτικά έλκη. Σύμφωνα με το σχετικό άρθρο των σουηδών επιστημόνων, το οποίο δημοσιεύθηκε στην επιθεώρηση «American Journal of Epidemiology», τα δεδομένα συγκεντρώθηκαν από τα σουηδικά και δανέζικα αρχεία των εθελοντών αιμοδοτών. Στο διάστημα των 35 ετών υπήρξαν 688 γαστρικοί καρκίνοι και 5.667 πεπτικά έλκη. Η στατιστική ανάλυση έδειξε ότι τα άτομα της ομάδας αίματος Α είχαν αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης γαστρικών καρκίνων, ενώ τα άτομα της ομάδας Ο είχαν αυξημένο κίνδυνο ανάπτυξης πεπτικών ελκών. Αναφερόμενος στα ευρήματα της ερευνητικής ομάδας του ο δρ Gustaf Edgren σημείωσε ότι η συσχέτιση δεν μπορεί να θεωρηθεί σχέση αιτίου – αιτιατού, προσθέτοντας: «Θα μπορούσε π.χ. να σημαίνει ότι τα άτομα της ομάδας Α είναι περισσότερο ευαίσθητα σε παράγοντες κινδύνου για γαστρικούς καρκίνους, όπως είναι το κάπνισμα, το αλκοόλ ή τα αντιφλεγμονώδη μη στεροειδή φάρμακα. Αντίστοιχα, μπορεί τα άτομα της ομάδας Ο να είναι περισσότερο ευαίσθητα στο ελικοβακτηρίδιο του πυλωρού, το οποίο προκαλεί τα πεπτικά έλκη». 

Παράγοντας γονιμότητας
Η ικανότητα μιας γυναίκας να συλλάβει μετά την ηλικία των 35 ετών φαίνεται ότι σχετίζεται και με την ομάδα αίματός της. Αυτό προέκυψε από μελέτη αμερικανών επιστημόνων του Πανεπιστημίου Yale και του Ιατρικού Κολεγίου Albert Einstein της Νέας Υόρκης, η οποία παρουσιάστηκε στο ετήσιο συνέδριο της αμερικανικής Εταιρείας Αναπαραγωγικής Ιατρικής. Οι ερευνητές μελέτησαν 560 γυναίκες μέσης ηλικίας 35 ετών, οι οποίες προσπαθούσαν να τεκνοποιήσουν με τη βοήθεια τεχνικών υποβοηθούμενης αναπαραγωγής. Διαπίστωσαν ότι όσες από αυτές ανήκαν στην ομάδα αίματος Ο είχαν μεγαλύτερα ποσά της ορμόνης FSH (folllicle-stimulating hormone), η οποία αποτελεί ένδειξη της ποσότητας και της ποιότητας των ωαρίων που διαθέτει μια γυναίκα (όσο μεγαλύτερα τα επίπεδα της FSH τόσο μικρότερες οι πιθανότητες σύλληψης). Αν και τα προαναφερθέντα αποτελέσματα κρίθηκαν ενδιαφέροντα από την επιστημονική κοινότητα, καθόλου δεν παρέχουν απόδειξη για τη μειωμένη ικανότητα τεκνοποίησης των γυναικών που ανήκουν στην ομάδα Ο. Σύμφωνα με τους ειδικούς, η μελέτη θα πρέπει να επαναληφθεί και σε αυτή να συμπεριληφθούν γυναίκες του γενικού πληθυσμού και όχι μόνο όσες κατά τεκμήριο αντιμετωπίζουν προβλήματα υπογονιμότητας (αφού επελέγησαν από κλινικές υποβοηθούμενης αναπαραγωγής).

ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΟΜΑΔΕΣ ΑΙΜΑΤΟΣ ΑΒΟ. Το αίμα είναι ένας σύνθετος ιστός με πολλούς κυτταρικούς τύπους και πλήθος πρωτεΐνες. Τα ερυθρά αιμοσφαίρια του αίματος φέρουν στην επιφάνειά τους πρωτεΐνες, οι οποίες ονομάζονται συγκολλητινογόνα (στην ουσία πρόκειται για αντιγόνα). Υπάρχουν δύο διαφορετικοί τύποι συγκολλητινογόνων: οι Α και Β. Οι ομάδες αίματος προκύπτουν από την ταυτότητα των συγκολλητινογόνων στην επιφάνεια των ερυθρών αιμοσφαιρίων: άτομα της ομάδας Α φέρουν συγκολλητινογόνα Α, άτομα της ομάδας Β φέρουν συγκολλητινογόνα Β, άτομα της ομάδας ΑΒ φέρουν και τους δύο τύπους συγκολλητινογόνων, ενώ άτομα της ομάδας Ο δεν φέρουν κανένα.

Τα συγκολλητινογόνα στην επιφάνεια των ερυθρών αιμοσφαιρίων συντίθενται με τη βοήθεια δύο διαφορετικών ενζύμων, τα οποία με τη σειρά τους κωδικοποιούνται από δύο διαφορετικές «εκδοχές» (αλληλόμορφα στη γλώσσα των βιολόγων) του ίδιου γονιδίου. Το γονίδιο ονομάζεται ΑΒΟ και η τρίτη εκδοχή του είναι μεταλλαγμένη με τρόπο που απαγορεύει τη σύνθεση λειτουργικού ενζύμου. Η απουσία ενζύμου εξηγεί και την απουσία συγκολλητινογόνων στα άτομα της ομάδας Ο.

ΠΗΓΗ

Σχετικά:

Το διπλό κρεβάτι μας…αρρωσταίνει!

Αναδημοσίευση από το ιστολόγιο Click@life  

Ο σύντροφός σας  ροχαλίζει, στριφογυρνά στο κρεβάτι και κάνει ανήσυχο ύπνο. Αποτέλεσμα; Εκείνος κοιμάται του καλού καιρού και εσείς έχετε μαραζώσει από την αϋπνία. Διαβάστε την παρακάτω έρευνα και διεκδικήστε δυναμικά αυτό που δικαιωματικά σας ανήκει: ένα μονό κρεβάτι…

Πέμπτη, 7 Απριλίου 2011

 

Ο καναπές έχει γίνει ο καλύτερός σας φίλος. Εκεί περνάτε τις περισσότερες βραδιές, όταν άυπνοι και ταλαιπωρημένοι από τον ανήσυχο ύπνο του συντρόφου σας αναζητάτε μια ήρεμη γωνιά μέχρι να βγει η νύχτα. Τι καλά, που θα ήταν να κοιμόσασταν σε χωριστά κρεβάτια, προκειμένου να ξαναβρείτε και εσείς τον ύπνο σας… Μήπως, όμως αυτό, θα σήμαινε το τέλος και της μεταξύ σας σχέσης;

Μικρά σπίτια, διπλά κρεβάτια!

Ε, λοιπόν όχι, απαντά κατηγορηματικά ο Νιλ Στάνλεϊ, επικεφαλής μιας έρευνας, που εξυμνεί τα οφέλη του… χωριστού ύπνου στα ζευγάρια! Και ενώ για χρόνια, ο κοινός ύπνος ήταν ένα θέμα-ταμπού ανάμεσα στα ζευγάρια, τώρα ήρθε και η επιστήμη, για να επιβεβαιώσει αυτό που εδώ και χρόνια όλοι θέλαμε αλλά διστάζαμε να ομολογήσουμε: ένα κρεβάτι αποκλειστικά και μόνο δικό μας!

Σύμφωνα λοιπόν με την πολύ ενδιαφέρουσα έρευνα του Νιλ Στάνλεϊ, από το Πανεπιστήμιο του Σάρεϊ, ακόμη και τα ζευγάρια που κοιμούνται μαζί και δεν αντιμετωπίζουν έντονα προβλήματα αϋπνίας, θα έπρεπε να εξετάσουν σοβαρά το ενδεχόμενο του ύπνου σε χωριστά κρεβάτια.

Αλλά, ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Όπως επισήμανε ο καθηγητής, που σημειωτέον εδώ και πολλά χρόνια κοιμάται χωριστά από τη σύζυγό του, οι άνθρωποι από την απαρχή της ιστορίας, δεν ήταν προορισμένοι για να κοιμούνται μαζί με κάποιον άλλον.

Το διπλό κρεβάτι και η συνήθεια του κοινού ύπνου, ήρθαν μαζί με τη βιομηχανική επανάσταση, ως αποτέλεσμα της… έλλειψης χώρου! Οι άνθρωποι, καθώς μετακινήθηκαν από τα ευρύχωρα σπίτια της υπαίθρου στα μικροσκοπικά σπίτια της πόλης, αναγκάστηκαν να επινοήσουν τρόπους για να εξοικονομήσουν χώρο και έτσι, αντί δύο διαφορετικών μονών κρεβατιών, που απαιτούσαν και περισσότερα τετραγωνικά μέτρα, επινοήθηκε η «λύση» ενός διπλού κρεβατιού για το ζευγάρι της οικογένειας.

Όπως τονίζει ο δρ. Στάνλεϊ, πριν τη βικτωριανή εποχή, τα παντρεμένα ζευγάρια κοιμόντουσαν χώρια πράγμα που ίσχυε και στην αρχαία Ρώμη, όπου το διπλό κρεβάτι, προοριζόταν μόνο για την σεξουαλική επαφή.

Είναι το στρώμα μου μονό (και πιο καλά το προτιμώ…)

Ο κακός ύπνος του ενός ή και των δύο συντρόφων στο διπλό κρεβάτι, πέρα από τη βασανιστική αϋπνία, ευθύνεται και για μια σειρά άλλων «δεινών», που σπάνια συνδέουμε με τον ύπνο.

Έτσι, όπως αναφέρει η έρευνα, ένας κακής ποιότητας ύπνος, συνδέεται με φαινόμενα καρδιοπάθειας, κατάθλιψης, εγκεφαλικών ή πνευμονικών διαταραχών. Αλλά και μια σειρά από απροσεξίες μέσα στην ημέρα, ατυχήματα και τρακαρίσματα ακόμη και διαζύγια, θα είχαν αποφευχθεί, αν ο ύπνος του ζευγαριού ήταν ήρεμος, αδιατάρακτος και… μονός!

Πολλοί άνθρωποι αγνοούν ή υποτιμούν τη σπουδαιότητα του καλού ύπνου στην καθημερινότητά μας, αναφέρει ο δρ, Στάνλεϊ, ο οποίος και καταρρίπτει το «μύθο» περί αποξένωσης του ζευγαριού που κοιμάται σε ξεχωριστά κρεβάτια.

Σε δείγμα 40 ζευγαριών, που μελετήθηκαν κατά τη διάρκεια της έρευνας, αποδείχθηκε, πως ο ανήσυχος ύπνος του ενός, αυξάνει κατά 50% τις πιθανότητες να χαλάσει και ο ύπνος του άλλου.

Παρόλα αυτά, τα ζευγάρια διστάζουν να κοιμηθούν χώρια, όπως αποκαλύπτουν τα στοιχεία άλλων ερευνών. Σύμφωνα με τη μελέτη που διενεργήθηκε κατά τη διάρκεια του Βρετανικού Φεστιβάλ Επιστήμης, αποδείχθηκε, πως σε ξεχωριστά κρεβάτια, κοιμούνται περίπου 1 στα 10 ζευγάρια! Οι υπόλοιποι, επιλέγουν να κοιμούνται μαζί από φόβο, μήπως αποξενωθούν και παρά τα προβλήματα (π.χ. αϋπνίες κ.λπ.) που μπορεί να αντιμετωπίζουν στο διπλό τους κρεβάτι…

ΛΙΛΗ ΚΑΡΑΚΩΣΤΑ

ΠΗΓΗ

Αντικαρκινική διατροφή

Υπάρχει ένας λαός, ο μακροβιότερος στον κόσμο, όπου ο καρκίνος είναι εντελώς άγνωστος. Πρόκειται για την φυλή των Χούνζα, που ζει στο Πακιστάν και ισχυρίζεται ότι είναι σπορά των στρατιωτών του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Το φαινόμενο αυτό της μακροβιότητας δεν άφησε αδιάφορους τους επιστήμονες όλου του κόσμου, αλλά κυρίως των αμερικανών. Κλιμάκιο από το Μεμόριαλ πήγε στην περιοχή και μελέτησε τη διατροφή των Χούνζα. Με έκπληξη οι ερευνητές, διαπίστωσαν, ότι οι Χούνζα έτρωγαν πολύ απλά φαγητά, αλλά και πολλά βερίκοκα, μαζί με τα κουκούτσια τους (εννοείται την ψίχα απ το κουκούτσι). Μάλιστα όσο περισσότερα βερίκοκα παράγει και καταναλώνει ένας Χούνζα, τόσο περισσότερο ανεβασμένη είναι η κοινωνική του θέση. Όταν ένας δυτικός γιατρός επισκέφθηκε τους Χούνζα, του προσέφεραν βερίκοκα και αυτός έφτυνε τα κουκούτσια. Έτσι του είχανε μάθει. Οι Χούνζα έκαναν όλοι έναν μορφασμό αηδίας, και του είπανε ότι: Πέταγε το καλύτερο. Το κουκούτσι από το βερίκοκο είναι πάρα πολύ πικρό. Το πικρό ανοίγει την όρεξη. Οι καρκινοπαθείς, γενικά δεν έχουν όρεξη και πεθαίνουν από καχεξία (υπερβολικό αδυνάτισμα). Το κουκούτσι από το βερίκοκο έχει βιταμίνη Β17.

Οι φαρμακευτικές εταιρείες έθαψαν την εφαρμογή της επιστημονικής γνώσης στο πεδίο του καρκίνου και η ιστορία λησμονήθηκε. Ο βιοχημικός Ernst Krebs ανακάλυψε μέσα στα βερίκοκα, μιαν ουσία που ονομάστηκε Λεατρίλη ή βιταμίνη Β17.  Ο Διευθυντής ερευνών του Μεμόριαλ (που είναι η Μέκκα του καρκίνου) ο περίφημος επιστήμονας Κανεμάτσου Σιγκουίρα, πειραματίσθηκε με ποντικούς, χρησιμοποιώντας λεατρίλη. Ο Σιγκουίρα έμεινε έκπληκτος. Ήταν η δυνατότερη αντικαρκινική ουσία του κόσμου που είχε δοκιμάσει ποτέ, όπως δήλωσε. Πήγε λοιπόν στους ανωτέρους του και τους είπε τα ευχάριστα νέα. Η πιο δυνατή αντικαρκινική ουσία της γης: Β17 η οποία βρίσκεται στα κουκούτσια από βερίκοκα. Τι θα κέρδιζαν αυτοί με την αντικαρκινική αυτή ουσία προσβάσιμη στον καθένα; Απλά τίποτα, ίσως λίγη δόξα. Άλλωστε τα μέλη του Δ.Σ. του Μεμόριαλ ήταν όλοι στο μισθολόγιο φαρμακευτικών εταιρειών. Του είπαν λοιπόν να συνεχίσει τα πειράματα και να αποδείξει πως ήταν λάθος. Οι διαδικασίες τροποποιήθηκαν και σχεδιάστηκαν με σκοπό να αποτύχουν και τελικά απέτυχαν. Αντικατέστησαν τον Σιγκουίρα με έναν κτηνίατρο, ο οποίος χορήγησε στα πειραματόζωα διαφορετική δόση από αυτή που χορηγούσε ο Ιάπωνας επιστήμονας και τα πειραματόζωα πέθαναν. Τα αποτελέσματα αυτού του ψευδοπειράματος δόθηκαν στη δημοσιότητα. Τα υπόλοιπα τα ανέλαβαν τα παπαγαλάκια των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης. Φυσικά από το 1980 που συνέβη οι αποδείξεις ακόμη αναμένονται. Δεν αποδείχθηκε! Ήταν απάτη η Β17, έλεγαν οι γιατροί που δεν γνώριζαν τις λεπτομέρειες. Κανένας δεν θα μάθαινε την πραγματικότητα αν δεν επαναστατούσε η συνείδηση ενός θαρραλέου δημοσιογράφου που ως υπεύθυνος δημοσίων σχέσεων του Μεμόριαλ γνώριζε την απάτη.

 Ο Ραλφ Μος, δεν άντεξε το βάρος της συγκάλυψης ενός τόσο μεγάλου εγκλήματος κατά της ανθρωπότητας. Εδώ παίζονταν οι ζωές εκατομμυρίων ανθρώπων. Βγήκε και κατήγγειλε ευθαρσώς τη μεγάλη απάτη. Τιμή στον θαρραλέο δημοσιογράφο. Τιμή στο Σιγκουίρα.

Τιμή στον Κρεμπς που βρήκε έναν πολύτιμο σύμμαχο στη μάχη κατά του καρκίνου. Από τις ελληνικές εφημερίδες μόνο «Το Βήμα» ανέφερε στις 23/5/1980 ακροθιγώς το θέμα, χωρίς να εισέλθει στην ουσία του.

 Τα κουκούτσια από τα βερίκοκα σύμφωνα με τον Σιγκουίρα: α) σταμάτησαν τις μεταστάσεις, β) βελτίωσαν την γενική υγεία, γ) εμπόδισαν την ανάπτυξη μικρών όγκων, δ) παρείχαν ανακούφιση από τον πόνο, ε) ενεργούν πολύ σημαντικά στην πρόληψη του καρκίνου. Επίσης η πρώτη επίσημη αναφορά του Μεμόριαλ υπογράμμιζε με ιδιαίτερη έμφαση τα θετικά πλεονεκτήματα της Β17. Κι όμως τα κουκούτσια από τα βερίκοκα στο μανάβη της γειτονιάς σας έχουν την ίδια αξία με τα κουκούτσια από τα βερίκοκα των Χούνζα. Προσοχή : 1-2 πυρήνες από βερίκοκο, αποτελούν ασφαλή προς κατανάλωση ημερήσια ποσότητα, δεδομένου ότι οι σπόροι αυτοί είναι δυνητικά δηλητηριώδεις και απλά πρέπει να ξέρουμε ότι δεν υπερβαίνουμε αυτή τη δόση.

Τί σημαίνει αυτό: «τυχόν ίχνη κυανιούχων ενώσεων μεταβολίζονται» η πρόσληψη κυανίου μέσω τροφής δεν έχει αθροιστικό αποτέλεσμα (δεν είναι το ίδιο σαν να καταναλώνεις λ.χ. βαρέα μέταλλα) – με άλλα λόγια, μπορείς να ξαναφάς κουκούτσια βερίκοκου και αύριο, και ξανά μεθαύριο, χωρίς βλαβερές συνέπειες. Αν λοιπόν αυτοί οι «κύριοι» έσβησαν έναν ερευνητή του κύρους του Κανεμάτσου Σιγκουίρα καταλαβαίνουμε όλοι πως ο πραγματικός καρκίνος για την υγεία της ανθρωπότητας βρίσκεται στα διοικητικά συμβούλια των φαρμακευτικών εταιριών. Δεν μιλάμε βέβαια για ελληνικές μικρές εταιρίες, αλλά για σύγχρονα πολυεθνικά θηρία, που επιβάλλουν την άποψή τους με πανάκριβες χημειοθεραπείες (θεραπευτικά πρωτόκολλα τα λένε).

Όποιος ασθενήσει από καρκίνο, θα υποστεί από τις Φαρμακοβιομηχανίες τα μαρτύρια της κόλασης: Γραμμικούς επιταχυντές, κοβάλτια, χημειοθεραπείες, διαρκείς εξετάσεις που κρατούν τον άρρωστο σε διαρκή αγωνία, ανασφάλεια, φόβο πανικό, – σωστό θρίλερ. Τώρα νικήσαμε την επάρατο νόσο – δεν αναφέρουμε ούτε το όνομά του και χτυπάμε ξύλο, όταν ακούμε τη λέξη καρκίνος. Βέβαια τα κυτταροτοξικά φάρμακα, ακτινοβολίες κ.λπ., είναι γνωστό και κανείς δεν το αρνείται, ότι προκαλούν καρκίνο. Είναι δηλαδή βασικές αιτίες ανάπτυξης καρκίνου. Ο άρρωστος όμως, έκανε ότι ορίζουν η φαρμακοβιομηχανίες: Καλό για την τσέπη τους, κακό για τον άρρωστο. Τα όρια της τσέπης τους, είναι τα όρια της σκέψης τους. Κουβέντα αυτοί για τη διατροφή.

Ρωτείστε ένα γιατρό αν έχει κάτι διδαχτεί για τη διατροφή στις Ιατρική Σχολές. Οι φαρμακοβιομηχανίες θέλουν τον ιατρικό κόσμο στο σκότος της άγνοιας για τη διατροφή και υπερήφανο για τις φαρμακευτικές του γνώσεις σε σημείο, που να υποτιμά τη διατροφή. Κανόνας Νο 1: Τρώτε πικρά, τρώτε βερίκοκα και τα κουκούτσια τους. Τρώτε ραδίκια άγρια, πικρά και πίνετε το ζουμί τους με λεμόνι κάθε μέρα. Τρώτε αγκινάρες, άγριες.. (πικρές). Πίνετε ζουμί από άγριες αγκινάρες (πολύ πικρό). Τρώτε Βολβούς (πικρό). Βρείτε Γαϊδουράγκαθο(silybuns marianum), υπάρχει στις εξοχές, σε κάθε βουνό της ευλογημένης μας χώρας, βράστε το και πιείτε το ζουμί του αυξάνει την παραγόμενη γλουταθειόνη. Είναι ένα εξαιρετικό τονωτικό – αποτοξινωτικό για όλες τις παθήσεις του συκωτιού. Ας ακολουθήσουμε τη συμβουλή των καλύτερων γερμανών γιατρών, της περίφημης Επιτροπής Ε.

  

Η Επιτροπή Ε, κατατάσει τα πικρά βότανα ως εξής:

 1) Κάσσια (quassia amara)

2) Γεντιανή

3) Άγρια αψιθιά

 4) Φλοιός Gonolobus cocdurango

 

5) Centantium pulchellum

6) Cot αρπαγόφυτο (από την έρημο Καλαχάρη της Αφρικής, το βρίσκετε στα φαρμακεία)

7) Φλούδα Νερατζιού

8 ) Γαϊδουράγκαθο (cnicus benediktus)

9) Ραδίκια

10) Κανέλα

11) Κόλιανδρος

Οι πικρές αυτές τροφές ανοίγουν την όρεξη κι όχι μόνο. Ο καρκινοπαθής συνήθως δεν έχει όρεξη και πεθαίνει από καχεξία. Μια εξαίρεση, τρελαίνεται για γλυκά, τα ζητά το καρκινικό κύτταρο. Τα πικρά τώρα: Διεγείρουν την ορμόνη γαστρίνη, που με τη σειρά της διεγείρει την παραγωγή και την απελευθέρωση υδροχλωρικού οξέως.

Όλοι το γνωρίζουν: Τα πικρά βοηθούν στην όρεξη. Αν το σώμα μας έχει μετατραπεί σε ζαχαροπλαστείο, από τα πολλά γλυκά, ποτά, πατάτες, και κάθε είδους γευστικές βδελυγμίες που βασανίζουν το συκώτι και τρελαίνουν το πάγκρεας, ενώ έχουμε απορρίψει την πικρή και ξυνή γεύση, είμαστε εκτεθειμένοι στον κίνδυνο. Το κλειδί είναι η ισορροπία, σε όλα, ομοιόσταση, το λένε στην ιατρική γλώσσα.

Σχετικά: Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΓΙΑ ΤΗ ΦΥΛΗ ΧΟΥΝΖΑ (‘Η ΧΟΥΝΤΖΑ) ΚΑΙ ΤΟΝ ΚΑΡΚΙΝΟ

Καρκίνος, κι όμως μπορούμε να ελπίζουμε..

Αντικαρκινικές Τροφές 

ΤΡΟΦΕΣ ΜΕ ΑΝΤΙΚΑΡΚΙΝΙΚΗ ΒΑΣΗ

Πέντε από τις πιο δραστικές αντικαρκινικές τροφές

Αμύγδαλα και κουκούτσια Βερίκοκου κατά του καρκίνου

Ζεόλιθος: Το θαύμα της φύσης

Ένα από τα πλέον πολύτιμα προϊόντα της φύσης με χίλιες δυο ιδιότητες υπάρχει στην Ελλάδα και στην ευρύτερη περιοχή της Θράκης. Ο λόγος για τον ζεόλιθο, ο οποίος έχει τόσες πολλές εφαρμογές που πολλοί τον χαρακτηρίζουν μαγικό…

Γράφει Ο Δρ Γεώργιος Ζακυνθινός

Αναπλ. Καθηγητής Ανώτατου Τεχνολογικού Εκπαιδευτικού
Ιδρύματος Καλαμάτας – Τμήμα Τεχνολογίας Τροφίμων.
Σίγουρα θα αναρωτιέστε τι ακριβώς είναι ο ζεόλιθος. Πρόκειται λοιπόν για ένα  φυσικό πορώδες υλικό με τεράστια ιοντοανταλλακτική ικανότητα χάρη στην οποία μπορεί να καθαρίζει τον οργανισμό δεσμεύοντας μέταλλα και οργανικές ενώσεις.  Το όνομά του το πήρε από τα αρχαία Ελληνικά, Ζέω = βράζω και Λίθος = πέτρα. Η χρήση του μάλιστα είναι διαδεδομένη σε όλη την Ασία καθώς χρησιμοποιείται 800 χρόνια τώρα στην παραδοσιακή ιατρική για  την συνολική υγεία και ευεξία. Στις ΗΠΑ  περιλαμβάνεται από τον FDA τον Οργανισμό Τροφίμων και Φαρμάκων στην λίστα των Γενικώς Αναγνωρισμένων ως Ασφαλών (GRAS) και θεωρείται ότι είναι «γενικώς ασφαλές». Σύμφωνα με τα βιβλιογραφικά δεδομένα πλούσια πηγή εξαιρετικού ζεόλιθου είναι όλη η περιοχή της Θράκης, η καθαρότητα του οποίου αγγίζει το 95% , που τον κατατάσσει στην κορυφαία ποιότητα παγκοσμίως. Σύμφωνα με έρευνες που έχουν πραγματοποιηθεί κυρίως στο εξωτερικό αλλά και στη χώρα μας ο ζεόλιθος μπορεί να βρει αρκετές εφαρμογές  αλλά το μεγάλο του ατού είναι η χρήση του, έπειτα από κατάλληλη επεξεργασία, σαν φυσικό συμπλήρωμα της ανθρώπινης διατροφής. Ένα φυσικό προϊόν με πολλές υποσχέσεις χάρη της μοναδικής του κρυσταλλικής δομής, όπου αντιγράφει την δομή ενός «τυπικού κυττάρου με τεράστια θα λέγαμε χυμοτόπια» που παγιδεύουν μέταλλα και οργανικές ενώσεις τις οποίες αποσύρει με ασφάλεια από το σώμα. και αυτό επειδή ο Ζεόλιθος είναι ένα από τα λίγα αρνητικά φορτισμένα προϊόντα στη φύση.Ένας φυσικός αποτοξινωτής του οργανισμού μας. Οι επιστήμονες συνεχίζουν τις έρευνές τους σχετικά με τον ζεόλιθο και μέχρι στιγμής τα αποτελέσματά τους που αναφέρονται σε περισσότερα από 200 άρθρα είναι εντυπωσιακά.
Συγκεκριμένα φαίνεται ο Ζεόλιθος:
Να εγκλωβίζει τις ελεύθερες ρίζες μην αφήνοντας να λειτουργήσουν, λειτουργώντας ως ισχυρό αντιοξειδωτικό και να μπορεί να δώσει σημαντική βοήθεια σε προβληματικά κύτταρα. (LifeLink Pharmaceuticals, 2005). Να βοηθά στην εξάλειψη των βαρέων μετάλλων, ιδίως του μόλυβδου, υδράργυρου, καδμίου, αρσενικού, αλουμινίου, κασσίτερου και του επιπλέον σιδήρου, χωρίς να αφαιρεί τα υγιή ιόντα και μέταλλα. Επίσης, καταργεί τα ραδιενεργά μέταλλα όπως του καισίου και στροντίου-90, τα φυτοφάρμακα,  τα ζιζανιοκτόνα, καθώς και άλλες τοξίνες από το σώμα, ουσίες που ενοχοποιούνται για την εμφάνιση πολλών προβλημάτων υγείας. Κι αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικό αν αναλογιστεί κανείς ότι αυτή τη στιγμή υπάρχουν περί τις 100.000 χημικές ουσίες γύρω μας (από τα φυτοφάρμακα στα τρόφιμα, το νερό που πίνουμε, τα αέρα που αναπνέουμε κ.ά.). Τείνει  να παγιδέψει τα αλλεργιογόνα  από την κυκλοφορία του αίματος και την πεπτική οδό προτού να μπορέσει το σώμα να αντιδράσει μειώνοντας κατά συνέπεια τα συμπτώματα από τα διάφορα τρόφιμα και τις περιβαλλοντικές αλλεργίες. Ίσως να βελτιώνει την ηπατική λειτουργία με την εξάλειψη των φυτοφαρμάκων και  ζιζανιοκτόνων από το σώμα. Να αποτελεί ένα ισχυρό αντι-ιικό φυσικό προϊόν. Όπως αναφέρεται στην βιβλιογραφία,  σε 40 ανέκδοτες μελέτες με περιπτώσεις έρπητα ζωστήρα, τα αποτελέσματα είναι εξαιρετικά. Επίσης προκαταρκτικές μελέτες δείχνουν ότι μπορεί να ανακουφίσει τη ρευματοειδή αρθρίτιδα, την σκλήρυνση κατά πλάκας, την ηπατίτιδα C, καθώς και το κοινό κρυολόγημα ή την γρίπη. Να δημιουργεί μια φυσική ασπίδα στον οργανισμό με τη δημιουργία ενός άριστου επιπέδου pH (μεταξύ 7,35 και 7,45), η οποία με τη σειρά της ενεργοποιεί την υγιή λειτουργία του εγκεφάλου και ταυτόχρονα ένα ισχυρό ανοσοποιητικό σύστημα ενώ παράλληλα δρα σαν άριστο φυσικό ισοτονικό. Σύμφωνα με μαρτυρίες, ο ζεόλιθος δημιουργεί μια αίσθηση ευεξίας και  ευφορίας κυρίως λόγω της εξάλειψης των τοξινών ενώ σύμφωνα με προκαταρκτική έρευνα φαίνεται να συμβάλλει στην αύξηση της παραγωγής σεροτονίνης από τον οργανισμό. Επίσης φαίνεται να έχει θετική συνδρομή στην οισοφαγική παλινδρόμηση, καούρα.
Ασφάλεια & παρενέργειες
Σύμφωνα με την αρθρογραφία είναι εξαιρετικά ασφαλές και μη τοξικό σε οποιοδήποτε επίπεδο: τα ίχνη του ζεόλιθου εξαλείφονται εντελώς από το σώμα μέσα σε 6 με 8 ώρες χωρίς να αφήνει κανένα κατάλοιπο. Δεν έχει καμία γεύση ή οσμή και μπορεί να λαμβάνεται με άδειο στομάχι. Ζεόλιθο Θράκης θα βρείτε σε όλα τα φαρμακεία σε μορφή δισκίου. Όσον αφορά τις παρενέργειες, κυρίως λόγω αποβολής των τοξινών, ένα ελάχιστο ποσοστό χρηστών περίπου 1% έχει αναφέρει λίγο πόνο των μυών, κεφαλαλγία, εξάνθημα η αίσθηση κακουχίας στα πρώτα στάδια της αποτοξίνωσης. Τα συμπτώματα αυτά οφείλονται στην έντονη αποτοξίνωση που προκαλεί και αντιμετωπίζονται με διακοπή της χρήσης για μερικές ημέρες ή με μείωση της ποσότητας. Πάντως καλό  είναι να ξεκινά κάποιος με χαμηλή δοσολογία ώστε να φτάσει το ένα γραμμάριο την ημέρα. Άλλη παρενέργεια είναι η αφυδάτωση που δημιουργείται με την αποβολή των τοξινών, αλλά αυτό δεν θα συμβεί εάν πίνουμε τουλάχιστον 10-12 ποτήρια νερό την ημέρα.
Πολύτιμος σύμμαχος στις δίαιτες αδυνατίσματος
Οι δίαιτες που οδηγούν σε γρήγορο αδυνάτισμα προκαλούν μια κατάσταση στον οργανισμό που ονομάζεται τοξίνωση, και αυτό γιατί σε κανονικές συνθήκες οι λιπόφιλες τοξίνες , όπως οι διοξίνες, είναι αποθηκευμένες στο λίπος του οργανισμού και απελευθερώνονται και αποβάλλονται αργά, αλλά σταθερά. Αν κάποιος χάσει μεγάλη ποσότητα λίπους απότομα τότε τεράστιες ποσότητες λιπόφιλων τοξινών απελευθερώνονται στον οργανισμό με σοβαρές επιπτώσεις στην υγεία. Επομένως πριν κάποιος ξεκινήσει  την προσπάθειά του για απώλεια βάρους ας φροντίσει να προμηθευτεί από το φαρμακείο ένα κουτάκι με ζεόλιθο ώστε να αποβάλλονται οι  βλαβερές ουσίες από τον οργανισμό, και να αδυνατίσει με  ασφάλεια.
Σημείωση συντάκτη: Αυτό το άρθρο έχει ενημερωτικό χαρακτήρα και δεν έχει σκοπό να παρέχει ιατρική συμβουλή, διάγνωση ή θεραπεία.
Άλλες χρήσεις
Με την ενσωμάτωσή του στο έδαφος, δεσμεύει τα θρεπτικά συστατικά και τα διατηρεί κοντά στο ριζικό σύστημα των φυτών για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα. Έτσι, το νερό -ακόμα και έπειτα από μεγάλες βροχοπτώσεις- δεν μπορεί να τα παρασύρει σε μεγαλύτερο βάθος. Παράλληλα, η αφομοίωση των θρεπτικών συστατικών από τα φυτά πραγματοποιείται με φυσιολογικούς ρυθμούς. Βελτιώνει τη δομή και τη χημική σύσταση του εδάφους εξουδετερώνοντας τα οξέα. Επίσης βοηθάει στη συγκράτηση της υγρασίας ιδιαίτερα στα αμμώδη εδάφη. Μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε ποσότητες από 500 – 1.000 κιλά το στρέμμα στις υπαίθριες καλλιέργειες και σε ποσοστό 5% – 10% στα μείγματα της ανθοκομίας. Ως συνεργηστικό υλικό των χημικών λιπασμάτων για την βραδεία αποδέσμευσή τους. Η χορήγησή του στα ζώα μπορεί να μειώσει τις παρενέργειες που έχει η παρουσία φυτοπροστατευτικών στοιχείων στα προϊόντα διατροφής τους. Βοηθάει στον έλεγχο των οσμών -κυρίως αμμωνίας και υδροθείου- σε χώρους συντήρησης και αποθήκευσης τροφίμων, σε κτηνοτροφικές μονάδες και ιχθυοκαλλιέργειες. Στις κτηνοτροφικές μονάδες, εφαρμόζοντάς το στο δάπεδο σε ποσότητες 2 – 3 κιλά ανά τ.μ., αφενός απορροφά την αμμωνία μειώνοντας και τις επιβλαβείς αναθυμιάσεις και αφετέρου μετά μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως λίπασμα. Στην ιχθυοκαλλιέργεια μπορεί να χρησιμοποιηθεί για το φιλτράρισμα του νερού και για την απορρόφηση της αμμωνίας. Στη βιομηχανία χρησιμοποιείται στα φίλτρα για την δέσμευση του διοξειδίου του άνθρακα και άλλων βλαβερών ενώσεων. Μπορεί να χρησιμοποιηθεί στο φιλτράρισμα των υγρών βιομηχανικών αποβλήτων, δεσμεύοντας διάφορα τοξικά και ραδιενεργά ιόντα και στην ανακύκλωση των νερών που προέρχονται από την βιομηχανική δραστηριότητα. Το σημαντικότερο όμως είναι ότι μετά τη χρήση του και με την κατάλληλη επεξεργασία μπορούν να αποκατασταθούν οι ιδιότητές του ώστε να μπορέσει να επαναχρησιμοποιηθεί. Σαν ενισχυτικό στη διατροφή των χοίρων, των πουλερικών, των αιγοπροβάτων και των βοοειδών. Προφυλάσσει τα ζώα από τις εντερικές παθήσεις, μειώνει τη θνησιμότητα των νέων ζώων, βοηθάει στην ανάπτυξή τους και στα πουλερικά, βοηθάει την αύξηση της ωοτοκίας τους. Αναμεμειγμένος με άμμο στα δοχεία των μικρών κατοικίδιων απορροφά τις οσμές. Μπορεί να αντικαταστήσει με επιτυχία τα φωσφορικά άλατα από τα απορρυπαντικά, μειώνοντας το πρόβλημα της ρύπανσης και του ευτροφισμού των θαλασσών. Στις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες και όχι μόνο, τα έχει ήδη αντικαταστήσει σε όλων των ειδών τα απορρυπαντικά. Με την προσθήκη του στο πλύσιμο -σε κατάλληλη μορφή- μπορεί να μειώσει την ποσότητα του απορρυπαντικού έως και 70% και να εξαλείψει την ανάγκη μαλακτικού. Αυξάνει τη διάρκεια ζωής των υφασμάτων και μειώνει τις πιθανές αλλεργίες που προκαλούν οι χημικές ουσίες των απορρυπαντικών. Η προσθήκη ζεόλιθου σε λίμνες αλλά και σε άλλους υδάτινους όγκους μπορεί να εμπλουτίσει το νερό σε οξυγόνο και μειώνει το φαινόμενο του ευτροφισμού. Παράλληλα, βοηθάει στην ανάπτυξη και τον πολλαπλασιασμό πολλών υδρόβιων οργανισμών.
Αρέσει σε %d bloggers: